كنوانسيون حقوق كودك
مصوب نوامبر 1989(23)
در پی انتشار موافقتنامه ها و کنوانسیونهای بین المللی در مورد کودکان این بار کنوانسیون حقوق کودک را به نشر می رسانم
مقدمه
كشورهاي طرف كنوانسيون حاضر:
با توجه به اين كه طبق اصول اعلام شده در منشور سازمان ملل به رسميت شناختن حقوق لاينفك، مساوي و منزلت تمام اعضاي خانواده بشري زيربناي آزادي، عدالت و صلح در جهان است،
با در نظر داشتن اين كه اعضاي سازمان ملل در منشور سازمان، اعتقاد خود را به حقوق اساسي و مقام و ارزش انسان و عزم خود را براي افزايش پيشرفتهاي اجتماعي و معيارهاي زندگي بهتر توأم با آزاديهاي بيشتر، در آزاديها پيشتر اعلام كردهاند،
با تشخيص اين كه سازمان ملل در اعلاميه جهاني حقوق بشر و در كنوانسيونهاي بينالمللي حقوق بشر اعلام و موافقت نموده كه هر يك از افراد بدون هر گونه تبعيض از نظر نژاد، رنگ، جنس، زبان، مذهب، عقايد سياسي، جايگاه اجتماعي يا ملي، تولد و يا ساير خصوصيات، در تمام حقوق و آزاديهايي كه در آن كنوانسيونها و اعلاميهها اعلام شده، ذيحق ميباشند،
و نظر به اين كه سازمان ملل در اعلاميه جهاني حقوق بشر اعلام نموده است كه دوران كودكي مستلزم مراقبتها و مساعدتهاي ويژه ميباشد،
با اعتقاد به اين كه خانواده به عنوان جزء اصلي جامعه و محيط طبيعي براي رشد و رفاه تمام اعضاي خود خصوصاً كودكان ميبايستي از حمايتها و مساعدتهاي لازمه به نحوي برخوردار شود كه بتواند مسئوليتهاي خود را در جامعه ايفا كند،
با تشخيص اين كه كودك براي رشد كامل و متعادل شخصيتي خود ميبايستي در محيط خانواده و در فضايي (مملو) از خوشبختي، محبت و تفاهم بزرگ شود،
با توجه به اين كه كودك ميبايست آمادگي كامل براي زندگي فردي در جامعه داشته باشد و در سايه ايدهآلهايي كه درمنشور سازمان ملل اعلام شده، خصوصاً صلح، احترام، بردباري، آزادي، برابري و اتحاد بزرگ شود،
با در نظر داشتن اين كه لزوم انجام مراقبتهاي ويژه از كودك در اعلاميه حقوق كودك ژنو 1924 بيان شده، در 20 نوامبر 1959 در اعلاميه حقوق كودك مجمع عمومي به تصويب رسيده، در اعلاميه جهاني حقوق بشر و در ميثاق بينالمللي حقوق مدني و سياسي (خصوصاً در موارد 23 و 24)، در كنوانسيون بينالمللي حقوق اجتماعي، اقتصادي و فرهنگي (خصوصاً در ماده 10) و در اسناد و احكام سازمانهاي تخصصي و سازمانهاي بينالمللي مربوط به رفاه كودكان به رسميت شناخته شده است،
با توجه به اين كه در اعلاميه جهاني حقوق بشر تصريح شده است، «كودك به خاطر نداشتن رشد كامل فيزيكي و ذهني محتاج مراقبت و حمايتهايي از جمله حمايتهاي مناسب حقوقي قبل و بعد از تولد ميباشد»،
با در نظر گرفتن مفاد اعلاميه اصول حقوقي و اجتماعي مربوط به حمايت و رفاه كودكان با اشاره ويژه به موضوع فرزند رضاعي و فرزندخواندگي ملي و بينالمللي، قانون حداقل استاندارد سازمان ملل در مورد اجراي عدالت براي افراد صغير (قوانين پكن) و اعلاميه حمايت از زنان و كودكان در مواقع اضطراري و جنگها، با تشخيص اين كه در تمام كشورهاي جهان كودكاني وجود دارند كه تحت شرايط دشوار زندگي ميكنند و اين گونه كودكان محتاج توجهات ويژهاي هستند، با توجه به ارزشهاي سنتي و فرهنگي هر ملت در حمايت و تعليم و تربيت يكنواخت كودك،
و با عنايت به اهميت همكاريهاي بينالمللي براي بهبود شرايط زندگي كودكان در تمام كشورها خصوصاً كشورهاي در حال توسعه، به توافقات ذيل نايل شدند: